Ongeschreven regels
Als de zonnige dagen naderen zijn er meer blote benen te zien, ‘showen’ van trends en mensen druipend van een onontplofbaar zelfvertrouwen. Dat is de norm hier in Europa. Ben je een zelfzeker persoon, dan is je broodje gebakken.
De vier kanten van de wereld zijn anders, wat ieder persoon uniek maakt. In mijn theepot van een land, Zimbabwe, zijn de regels zo verschillend dan die van hier. Niet dat de regels geschreven zijn. Ze staan al vast, onderwerpen die ongeschreven zijn. Hier volgt een tweetal.
· Draag geen minirokjes. Mannen hoeven niet naar jouw benen te gluren.
· Draagt iedereen iets, doe niet onnozel en draag het ook.
Ik ga niet verder anders raak mijn inkt op.
Ik hoef niet te zien hoe jouw mond die tot op jouw borst valt van de schok. Ja hoor, zou een Europese mens voor een lang termijn in Zimbabwe moeten wonen, dan zouden ze veel verschillende regels tegen komen. Hier is het een wereld waar je je eigen ding doet. Opinies van anderen kunnen zo vaak als sneeuw in de winter komen, daar kan je als een verwend kind op reageren: negeren. In mijn land, wordt je …afgewezen omdat je anders en tegendraads ben, wat onze wereld juist aardig maakt.
En natuurlijk, het leven is ervan genieten. Of zelfs meer specificiek, maak niemand – behalve jezelf – blij. Ben je altijd bezig met iedereen hun plezier te schenken, raak je de bijna onzichtbare draad van ‘van het leven genieten’ kwijt. En geloof me vrij, dit draad wil je absoluut niet uit jouw oog kwijt raken.
Soms geef ik raad en dan pas ik het zelf niet toe (nooit doen!), maar tegenwoordig probeer ik dat zelf te doen. Wees jezelf, doe je eigen ding en geniet van wat dat je wel doet. Dus ik doe al de dingen waar ik van hou, (probeer) te wandelen met een stap die zelfvertrouwen schreeuwt en begin die stoute schoenen - die hélemaal onderaan in mijn kast lagen - te dragen. En de resultaten zijn ‘amazing’!
Nozizwe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten